 |
| Urk |
Een van de memorabele etappes van deze reis was ons bezoek
aan het Pergamon museum in Berlijn. We leerden daar over een “megalopolis” van
de oudheid, Uruk in Mesopotamië, een stad met het ongehoorde aantal van dertigduizend
inwoners. Dat betekende een voor die tijd ongekend complexe samenleving, die
zich door zijn omvang kon ontwikkelen tot een centrum van economie, cultuur, techniek
en wetenschap.
 |
| Netjes opgehangen... |
Nu, bijna op het einde van onze reis, zijn wij in Urk, en we
komen erachter dat de wijsheid die wij in verre oorden zochten, in onze eigen
achtertuin te vinden was.
Vandaag aten wie in Het Achterhuis, een restaurant boven de Urker
visafslag. Onze serveerster zag dat het gaskaarsje op onze tafel het niet meer
deed.
“Alles gaat een keer op”, sprak zij, en wij zwegen geïmponeerd.
Bij het afrekenen vertelde wij dat wij twaalf weken op een filosofische
queeste waren geweest, maar dat wij pas hier volledig aan onze trekken waren
gekomen.
“Maar de reis gaat verder”, antwoordde zij met dezelfde
vanzelfsprekende eenvoud.
Urk moet een reïncarnatie zijn van Uruk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten